มีชายคนหนึ่ง ผิดหวังกับชีวิตแล้วพยายามคิดสั้นจะฆ่าตัวตาย
แต่ทันใดนั้นมีฤๅษีตนหนึ่งได้มาเห็นจึงได้ขัดขวางไว้ และถามถึงสาเหตุที่ชายหนุ่มคิดจะฆ่าตัวตัาย
ชายหนุ่มได้บอกถึงความผิดหวังและคิดว่าตนเองเป็นคนไร้ค่า
ฤๅษีจึงบอกกับชายหนุ่มว่า"ท่านช่วยทำตามที่ข้าสั่งหนึ่งอย่าง ถ้าทำได้จะไปขัดขวางการคิดฆ่าตัวตายท่าน"
โดยการให้ชายหนุ่มไปหาใบไม้แห้งที่ไม่มีใครต้องการมาให้ 1ใบ ชายหนุ่มบอกว่า"เรื่องง่ายๆแค่นี้เองเดี๋ยวจานำมาให้"
ชายหนุ่มจึงเดินเข้าไปหาใบไม่แห้งที่ในหมู่บ้าน เดินไปเจอใบไม้กองใหญ่กองหนึ่ง และได้หยิบขึ้นมา ทันใดนั้น
ก็มีชายคนหนึ่งได้บอกว่า "โปรดวางใบไม้นั้นลงเถอะ" ชายหนุ่มจึงถามตอบไปว่า "ทำไม" ชายคนหนึ่งตอบว่า "ข้าต้องการนำใบไม้
ไปเผาเพื่อทำปุ๋ยหมัก" ชายหนุ่มจึงพูดว่า"หากกองใบไม้นี้มีประโยชน์กับท่าน ข้าคงเอาไปไม่ได้หรอก"
ชายหนุ่มได้เดินทางต่อไป ไปพบกับสองพี่น้องหญิงสาวที่กำลังเก็บใบไม้แห้งใส่ตะกร้า จึงได้ถามน้องสาวว่า "จะเอาใบไม้เหล่านี้ไปทำอะไร"
หญิงสาวตอบว่า "เอาไปเผาเพื่อทำเป็นฟืนในการจุดไฟหุงข้าว"
ได้ถามต่ออีกว่า"แล้วพี่สาวล่ะจะเอาใบไม้ที่ไร้ค่านี้ไปทำอะไร" พี่สาวตอบว่า "น้องชายเข้าใจผิดแล้ว ใบไม้พวกนี้ไม่ได้ไร้ค่า
สามารถนำไปต้มเป็นยาสมุนไพรเพื่อใช้รักษาโรคได้อีกด้วย" ชายหนุ่มได้ตอบว่า "หากใบไม้นี้มีประโยชน์กับพวกท่าน ข้าคงเอาไปไม่ได้หรอก"
ชายหนุ่มได้เดินต่อไป ทันใดนั้นก็มีลมพัดพาใบไม้แห้ง 1ใบปลิวมาตกที่หน้าชายหนุ่ม
ในขณะที่ชายหนุ่มกำลังก้มลงไปหยิบ ก็มีนกตัวหนึ่งบินมาจิกใบไม้ใบนั้นไปต่อหน้าต่อตาชายหนุ่ม ชายหนุ่มได้ต่อว่านกตัวนั้น
แต่เมื่อชายหนุ่มหันไปเห็น แม่นกกำลังนำใบไม้ไปซ่อมแซมรังให้ลูกนก จึงเลิกต่อว่าแล้วเดินต่อไป
จากนั้นชายหนุ่มก็เดินต่อไป และคิดว่าจะหาใบไม้แห้งที่ไร้ค่าไม่ได้แล้ว และจึงได้พบบ่อน้ำที่มีใบไม้ลอยอยู่ในบ่อ จึงได้โยนกระป่องลงไป
เพื่อตักใบไม้นั้นขึ้นมา กลับพบว่ามีมดตัวเล็กๆคลานอยู่บนใบไม้ใบนั้นเพื่อเอาตัวรอดจากการจมน้ำในบ่อ ชายหนุ่มก็ไม่สามารถนำใบไม้มาได้
เพราะใบไม้มีประโยชน์กับมดเหล่านั้น
ชายหนุ่มจึงเดินกลับมาหาฤๅษีและบอกว่า "ข้าหาใบไม้ที่ไร้ค่า ไม่ได้เลยสักใบ" ฤๅษีจึงได้บอกกับชายหนุ่มว่า "การที่เราคิดว่าเราไร้ค่า ก็เปรียบเหมือนใบไม้
ที่บางคนกับคิดว่าไร้ค่าสำหรับตัวเอง แต่ที่จริงแล้วมีประโยชน์กับคนอีกมากมาย"
ชายหนุ่มเข้าใจที่ฤๅษีบอกจึงเลิกล้มความคิดที่จะฆ่าตัวตาย และเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ดีในที่สุด

0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น